Hoewel het beklimmen van de Kilimanjaro een hele prestatie is, zijn de eigenlijke helden zij die de hele expeditie mogelijk maken: de gidsen, kok en porters. Het team dat je begeleidt naar de top, maar waarvan slechts weinigen zelf die top zien.
Je staat er als toerist wellicht niet zo bij stil, maar achter iedere beklimming staat een heel team om het mogelijk te maken. Een gids en assistent-gids om je te begeleiden. De kok om de maaltijden te bereiden. Een ober en porter in één om je in alle wensen te voorzien en, in ons geval, nog zeven porters om alle bagage, tenten en benodigdheden naar boven te tillen. Een blijk van waardering is op zijn plaats, want hard werken is het. De wekker gaat vroeg en het werk is zwaar.
Neem Baraka, onze ober/porter. Sjouwt een gigantische gasfles de berg op, wekt ons als eerste, brengt thee op bed en water om te wassen; evenals lunch en diner. Aldoende rent hij zijn benen onder zijn lijf om je verblijf te veraangenamen.
Of de goedlachse Hassan, een beer van een vent. Staat altijd klaar om je tas over te nemen of je verder te helpen, loopt rustig met 20 kilo op zijn hoofd en minimaal 20 kilo op zijn rug. Dat geldt voor alle porters, overigens. Die zorgen er toch maar voor dat je tent, nog voor aankomst, opgebouwd en later weer afgebroken wordt – zelfs al is het alleen maar voor lunch. Allen sjouwen de tenten, bagage en benodigdheden de Kilimanjaro op – en doen dat al lachend en pratend in een adembenemend tempo.
Onze kok, Mr. Delicious, doet zijn bijnaam eer aan en weet op een enkel vlammetje de meest indrukwekkende driegangendiners te bereiden. Tweemaal per dag. Voor lunch en diner krijgen we steevast de lekkerste gerechten bediend. Zelfs pizza behoort tot het assortiment.
Dan onze gidsen: Immanuel en Davis. Waar een deel van het team zich tijdens de Summit Night (de nacht waarin een poging naar de top wordt gedaan, redactie) nog eens omdraait, gaat ook hun wekker om middernacht. Zonder hen hadden we de top niet eens behaald, want ondergetekende vond het uitzicht halverwege ook wel mooi genoeg. Het waren hun bemoedigende woorden en ondersteunende handen die de tocht tot een succes maakten. In het hoogseizoen gaan ze soms wel drie keer per maand naar boven.
Hoewel het beklimmen van de Kilimanjaro kostbaar is, is een goede fooi een wezenlijke blijk van waardering. De Tanzania Porters Organization (TPO), Kilimanjaro Porters Association (KPA) en Mount Kilimanjaro Porter Society (MKPS) en de Kilimanjaro Guide Association behartigen de belangen van respectievelijke beroepsgroepen – voorheen waren de lonen nog veel lager – maar het werk mag geen vetpot heten. De meeste porters verdienen slechts 10 dollar per dag, voor gidsen varieert dat bedrag van twintig tot dertig dollar. Dat noodzaakt de meesten om naast hun werk in de bergen een onderneming aan te houden. Zo kunnen ze ook in het laagseizoen, wanneer de toeristen wegblijven, voorzien in levensonderhoud. Het oogst des te meer lof voor het plezier én de enthousiasme waarmee ze hun werk verrichten.
Fooien
Ga je de Kilimanjaro beklimmen? De meeste bedrijven geven richtlijnen voor de fooien. Voel je vrij om deze richtlijnen genereus te overschrijden. De fooi wordt meestal per groep voldaan. Dit zijn de richtlijnen van Materuni Tours:
- 20 USD per dag per gids;
- 15 USD per dag per assistent-gids;
- 12 USD per dag voor de chefkok;
- 10 USD per dag voor de ober;
- 7 USD per dag per porter.
Lees ook: Kun je ongetraind de Kilimanjaro beklimmen? Wij deden een poging.
Recente reacties