Wie denkt dat Namibië enkel woestijnlandschappen kent, heeft het mis. Het land heeft veel meer te bieden, zoals de moerassen, graslanden, rivieren en de groene parken van de Kavango-regio (vernoemd naar haar inwoners). De meeste toeristen slaan dit gebied tijdens hun rondreis echter over, en trekken liever naar het naastgelegen Botswana. Maar waarom eigenlijk? “Dit is het meest onderschatte gedeelte van Namibië. De moerassen, de dieren en vegetatie zijn hetzelfde als die van Botswana maar hier bieden we je een betere prijs,” vertelt Ralph, voormalig wildlife-gids en sinds 2018 een van de eigenaren van de Ndhovu-lodge.
Persoonlijke relaties
Olifanten hebben de bijzondere eigenschap om persoonlijke relaties aan te gaan. Ze leven dan ook in kuddes, in familieverband. Bij Ndhovu lodge- wat in de lokale taal ‘olifant’ betekent – is dat niet anders. Ook hier staan persoonlijke relaties centraal. Wie de Kavango-regio, haar inwoners en geschiedenis goed wil leren kan hoeft alleen maar aan te schuiven aan de lange familie-eettafel om de indrukwekkende verhalen te horen.
Tekst gaat verder onder de foto.
Ndhovu Lodge River Suite
We verblijven in de nieuwe River Suite van de lodge: een luxueus ingerichte woonboot. Bij binnenkomst valt direct het uitzicht op over de Okovango-rivier. Direct naast de lodge bevindt zich een nijlpaardenbad waar in de droge tijd zo’n twintig van deze indrukwekkende kolossen samenleven. En ook krokodillen zijn veelvuldig in de rivier te vinden. Op het overdekte terras van de suite staan luxe stoelen, waar je uren in kunt blijven zitten om te staren naar de overkant. Je kijkt direct uit over de oever van de Buffalo Game Area: een geliefde drinkplek voor veel wilde dieren. “Buffels, olifanten, leeuwen, impala’s en kudu’s: ze lopen hier aan de overkant allemaal voorbij,” aldus Ralph. Je kunt ze in de woonboot zelfs vanuit je bed bekijken. Of voor de liefhebber: vanuit een warm bad, onder het genot van een glas wijn. “De olifanten komen zelfs af en toe naar deze kant van de rivier.”
Buffalo Game Park
Aan het eind van de middag varen we naar de overkant van de rivier waar gids Bonifatius ons opwacht met de open safari-auto om het Buffalo Game Park, te ontdekken. Het park is onderdeel van de Kavango-Zambezi Transfrontier Conservation Area (KAZA). Een samenwerkingsverband tussen Namibië, Angola, Zambia, Zimbabwe en Botswana. Het gebied beslaat in totaal bijna twee keer zo groot als het Verenigd Koninkrijk. Nergens staan hekken, waardoor de dieren zich vrij kunnen bewegen in het gebied.
We zijn nog maar net met Bonifatius in het park als we een kudde buffels voorbij zien stieren. Het tafereel roept herinneringen op aan de grote migratie, maar dan in het klein. Indrukwekkend is het zonder meer. We bezoeken het park aan het einde van het regenseizoen. Het water in de rivier is hoog, waardoor de graslanden en sommige wegen onder water zijn gelopen. Overal zijn lelies in het water te zien, en we turven tientallen vogelsoorten, antilopen, zwijnen en kudu’s. Het gras is in dit jaargetijde echter hoog en de struiken dichtbegroeid: dat kan het lastiger maken leeuwen, luipaarden en olifanten zomaar tegen te komen. Maar Bonifatius weet waar hij op moet letten en tuurt naar het zand waar hij sporen van dieren zoekt. “Dat heb ik van mijn ouders geleerd, die vroeger hun eten bij elkaar moesten jagen.” Dat mag nu niet meer, maar de kennis over sporen komt de gids goed van pas. “Jagers weten het meest over sporen. En dus zie ik precies of een spoor vers is. Als het een half uur oud is, is het de moeite waard om te volgen. Zoals deze olifantenafdrukken,” zegt de gids terwijl hij naar de grote ronde pootafdrukken wijst. Inderdaad: de olifanten en leeuwen blijken niet ver weg te zijn.
Tekst gaat verder onder de foto.
Villa Breytenbach
Wat het Bwabwata National Park, het oude Buffalo Park, naast het rijke wildlife bijzonder maakt is de roerige geschiedenis. Als we door het park rijden stuiten we op een vervallen legerbasis van het Zuid-Afrikaanse leger: Villa Breytenbach. “Tijdens de burgeroorlog in Angola was de koloniale heerser in Namibië van dat moment Zuid-Afrika. Men was bang dat de opstand over zou slaan naar Namibië en dus werden hier militairen gestationeerd,” legt Ralph uit. De voormalige legerbasis is helemaal verlaten, en de natuur neemt het heft langzaam weer in eigen hand. Bomen groeien uit de vervallen panden, het beton rot langzaam weg en klimplanten overwoekeren de resterende muren. Daar waar de soldaten zichzelf ooit klaarmaakten om te strijden tegen rebellen, lopen nu enkel kudu’s en springbokken.
Olifanten in het gebied hebben lange tijd nog met oorlogstrauma’s door het park gelopen, die per generatie door werden gegeven. Het duren jarenlang voordat ze Angola weer in durfden te lopen. “Ze stopten gewoon voor de grens, en keerden vervolgens om. Ze voelden het gevaar na al die jaren nog. Nu gaat het beter,” vertelt mede-eigenaar Claus. De herinneringen aan het verleden slijten nu langzaam weg.
Tekst gaat verder onder de foto.
Lange familietafel
Bij terugkeer in de lodge ontmoeten we aan de lange familietafel tijdens het diner Henriëtte.Ze kampeert bij de lodge en reist al een jaar en acht maanden in haar eentje per motor door Afrika. Ze vertelt graag over haar avonturen. De ene bijzondere reisanekdote volgt dan ook na de andere: “Soms kwam ik wel 15 olifanten tegen langs de weg, terwijl ik op m’n motor zat.” En even later: “In Zuid-Afrika reed ik helemaal alleen in een totaal verlaten gebied toen mijn motor vast kwam te zitten in de modder en ik te voet hulp moest zoeken.”
Dat het persoonlijke contact verder rijkt dan de dinertafel blijkt uit het feit dat de lodge veel betekent voor het naastgelegen dorp. “Wie zorgt er anders voor deze mensen?” zegt Ralph. “We hoeven geen miljonair te worden, dus we helpen waar we kunnen.” Zo bouwt de lodge een school voor het dorp en heeft Ndhovu een tank met gefilterd water ter beschikking gesteld. “Zo hoeven de mensen geen water meer uit de rivier te halen, wat ook gevaarlijk is met krokodillen en nijlpaarden in de buurt.” Een welkome gift: “De tank bevat 2500 liter water, en die is aan het einde van elke dag leeg.”
Toestemming van de lokale koning
“We gebruiken hun land, dus het is goed om iets terug te kunnen geven,” zegt Ralph. In deze regio is namelijk onmogelijk om land te kopen: alle grond is eigendom van de gemeenschap. Wie hier iets wil ondernemen heeft toestemming nodig van van het dorp én van de lokale koning: de fumu. “Samen met de dorpsoudste zijn we bij hem op bezoek geweest toen we de lodge over wilden nemen,” vertelt Claus. “Hij woont in een groot stenen huis met een tuin, zijn paleis. We ontmoetten de fumu in zijn tuin waar hij op zijn troon zat onder een grote boom.” Een hele belevenis. “Pas nadat hij drie keer in zijn handen heeft geklapt mag je gaan zitten om je plannen te vertellen.” Zonder toestemming van de lokale koning zijn je kansen verspeeld sowieso verspeeld: dan is het onmogelijk een vergunning te krijgen van de overheid. De fumu was Ralph en Claus gelukkig goed gezind, en sindsdien hebben zij van Ndhovu een plek gemaakt waar je je als gast al snel thuis voelt. Een prima uitvalsbasis om de Kavango-regio in te trekken.
Review Ndhovu Lodge
Locatie: Super. Vanuit de River Suite heb je een geweldig uitzicht op de rivier en de wilde dieren.
Service & faciliteiten: Uitstekend.
Kamers: Naast de sfeervolle river suites is het ook mogelijk te overnachten in een safaritent of op de camping.
Toegankelijkheid voor mindervaliden: Nee.
Toelichting: Ndhovu voelt door alle persoonlijke gesprekken met staff en gasten als een luxe variant van een hostel: wel de lusten van de ontmoetingen, maar niet de lasten van een slecht matras en luidruchtige buren. Integendeel: wakker worden in de river suite is absoluut een bijzondere ervaring.
Overnachten in de River Suite kan vanaf 343 dollar per nacht. Er zijn tevens een aantal campingplekken. Boek direct via de website van Ndhovu. Je kunt de overnachting ook boeken als onderdeel van je rondreis door Namibië bij About Africa Safaris. Ons verblijf is mede mogelijk gemaakt door de Namibia Tourism Board en About Africa Safaris.
Recente reacties