“Toen ik begon met muziek maken vond ik Arabische muziek echt niet om aan te horen.” Al op vroege leeftijd wist Joram Kroon dat hij muziekproducer wilde worden. Hij maakte vaker muziek dan dat hij aanwezig was bij zijn lessen op de middelbare school. ‘’Vervolgens ging ik als 19-jarig ettertje naar Marokko op reis. Stiekem begon ik die muziek toch te waarderen.’’ Vandaag de dag produceert Kroon onder zijn artiestennaam Prace Marokkaanse Gnawa muziek. Met onlangs de release van zijn EP Amazigh waarin hij de eeuwenoude volksmuziek combineert met hedendaagse elektronische beats.

Muzikale schatkist

Op het Atlas Electronic Festival, enkele jaren terug in Marrakesh, kwam de voormalig scratcher voor het eerst in aanraking met de muziekstijl Gnawa. ‘’Het was anders dan alles dat ik ooit had gehoord. Van Indonesië tot Brazilië: ik dacht alle muziek te kennen maar dit begreep ik totaal niet. Ik dacht alleen maar: wat is dit voor muzikale schatkist?’’ 

Via de festivalorganisator komt Kroon in contact met Gnawa-band Amazigh Blues. In februari 2019 reist de componist naar Marokko om met de band muziek te maken. “Na in Marrakesh te zijn gearriveerd, ging ik met een bus de Sahara in. Achttien uur later, in de middle of nowhere, werd mij verteld dat ik er hier uit moest.’’ Midden in de woestijn bevond zich het kamp van de Amazigh Blues.

Gnawa Music

Gnawa-muziek is van origine Marokkaanse muziek die gemaakt werd door slaven. Geen koloniale slaven, maar van de tijd daar voorafgaand toen slaven uit Midden-Afrika naar islamitische rijken werden gehaald. Er zijn overeenkomsten met blues en jazzmuziek, uit de Verenigde Staten die ook hun origine in de slavernij terugvinden. Tegenwoordig is het een populair genre in Marokko, waar jaarlijks het Gnawa-Festival in Essaouira wordt gehouden met ruim een half miljoen bezoekers.  

Twee instrumenten

‘’Met een dj-kit, een laptop en twee veel te dure microfoons voor in de Sahara gingen de band en ik aan het werk,’’ grinnikt Kroon. Meer microfoons had de componist ook niet nodig, omdat Gnawa grotendeels uit twee instrumenten bestaat. Allereerst de Gimbri. Dat is een lange, rechthoekige basgitaar met drie snaren, waarvan de klankkast is bekleed met kamelenleer. Het tweede instrument is de Krakeb, een slaginstrument met twee metalen kleppers. Oorspronkelijk werden die kleppers gemaakt van slavenketens. De rest van de muziek is ritmisch geklap en meerstemmige zang.

‘’Voor mij was dit een enorme omschakeling,’’ vertelt Kroon. ‘’Normaal heb ik miljoenen knopjes om mij heen en moet ik onthouden welk knopje wat doet. Dat is allemaal muziek in je hoofd. Gnawa is daarentegen juist veel meer op gevoel.’’  Eén van de bandleden, Abdoul1987, werd voor de Utrechter een heuse muziekbroeder. “Zijn artiestennaam is vernoemd naar het wifiwachtwoord,’’ grapt Kroon. ‘’Maar serieus, we hadden een enorme muzikale klik, we wisten precies waar we naar op zoek waren en welke klanken we voelden.’’ Het liep dusdanig lekker dat Kroon uiteindelijk een volledig album opneemt met de groep tijdens zijn dagen in de Sahara.

Woestijn mysterie op de dansvloer

Er was één nummer op het album dat Kroon maar niet los kon laten: Laafou Moulana. “Ik wist het heel zeker, hier moest ik nog meer mee doen.’’ Zodoende ging de componist in zijn studio verder met de track. Drumkit erbij, samples gebruiken. ‘’Op die manier maakte ik mijn eigen versie van de Amazigh Blues, waarin ik het mysterieuze uit de woestijn probeer te vertalen naar de dansvloer.’’ Dit werd de Amazigh EP.

Als het allemaal meezit hoopt de Utrechter over een half jaar weer naar de woestijn te gaan. ‘’Ik heb zoveel ideeën waar ik mee aan de slag wil.’’ Ondertussen werkt Kroon samen met een artiest uit Casablanca, die net als hij met Gnawa-muziek experimenteert. ‘’Ook dit is een heerlijke team-up. Er is nog zo veel mogelijk met deze muziek.’